Onderwijs en de problemen die geen enkele leerkracht durft te noemen.

De redenen voor het ondermaats presteren van kinderen en het chronische te kort aan leerkrachten.

Het begint, staat en valt allemaal bij de ouders, en of je nu autochtoon bent of allochtoon, iedereen is het er toch over eens dat kinderen zich moeten gedragen op school.

Maar hoe kunnen kinderen zich gedragen op school wanneer ze vaak zelf de lokale taal niet kennen?

Wanneer kinderen uit een andere cultuur komen en hiermee bedoel ik niet alleen van buitenlandse afkomst maar ook van Belgische origine meestal lagere sociale klasse waar kinderen het rebelleren van Jongs Afaan is aangeleerd.

Ouders die geen enkele interesse hebben in de opleiding van hun eigen kinderen en waarbij elke ouderraad er eentje te veel is.

Ouders die gewelddadig worden tegenover leerkrachten die hun kinderen disciplineren, vaak net vanuit de bedoeling om ze iets bij te brengen.

Wie zou eigenlijk nog leerkracht willen worden?

En wie denkt dat het cultureel is, niet dus.

Het start van bij de opvoeding van de kinderen, het is gedrag dat we zelden zien in Aziatische landen waar zelfs het meest arme kind alsnog zeer beleeft blijft tegen iedereen en al zeker tegen leerkrachten.

Ik stam persoonlijk nog uit een tijd waarin als ik thuiskwam met een opmerking in mijn agenda ik me kon verwachten aan nog extra straf, terugpraten tegen leerkrachten was gewoon niet getolereerd. Een manier van opvoeden die ik ook toepaste op mijn dochter.

Als we niet dringend de ouders meekrijgen zullen niet alleen vakken als wiskunde niet meer meetellen maar zowat elk ander vak en op termijn krijg je een diploma omdat je aanwezig was.

Maar ook ons onderwijssysteem is hopeloos verouderd, we leren kinderen nog steeds hetzelfde als in de jaren 50 terwijl de wereld enorm is veranderd.

In plaatse van leren omgaan met een smartphone en kinderen leren over de gevaren van internet stoten we het maar al te graag om terug te vallen op klassieke manieren van vakken leren zoals wiskunde, aardrijkskunde enz...

En voor een multiculturele samenleving leren kinderen bijzonder weinig over andere culturen.

Wat als kinderen in de eerste 6 jaar nu eens enkel de basis leren maar met een focus op talen?

Kinderen zijn sponsen als het aankomt op taal, kinderen van amper 6 leren 3 keer sneller een vreemde taal dan een tiener.

Stel je voor dat we in Vlaanderen alles in het Frans en Duits doen en in Wallonië het Nederland en Duits en in de Oostkantons Frans en Nederlands.

Dan zouden we op termijn allemaal Belgische burgers hebben die perfect op zijn minst de 3 landtalen machtig zijn.

Geeft op jonge leeftijd de basis aan wiskunde, aardrijkskunde enz... Mee en ga na waar kinderen hun interesse liggen, wie goed in wiskunde is geef je meer wiskunde en wie beter is in andere vakken geef je meer van die vakken.

Dat doe je omdat leren meer is dan alleen kennis opnemen, het is ook interesse en affiniteit.

Wie geen interesse heeft in wiskunde zal ook moeilijker wiskunde onder de knie krijgen.

Meer sport op school, een gezonde geest in een gezond lichaam.

Al van in de jaren 80 zien de sport afnemen op school, maar weinig scholen organiseren nog wedstrijden zoals voetbal of basketbal of gewoon atletiek na de schooluren.

Sport en spel creëren banden voor het leven, wie in de Chiro of scouts heeft gezeten weet over wat ik spreek.

Motiveer leerkrachten door oa wetstrijden te organiseren waarbij hun klassen uitstappen of andere activiteiten kunnen winnen.

Maar dat alles mag allemaal niet meer want iedereen moet gelijk zijn, iedereen moet een winnaar zijn terwijl we net het meeste leren wanneer we verliezen.

Kinderen vandaag mogen precies nooit meer geen enkele ontgoocheling meer hebben, ze moeten allemaal gelijk aan de eindstreep toekomen.

Dus wie dan een streepje voor heeft zal ook geen extra moeite meer doen als je op het einde maar dezelfde beloning krijgt als de andere klasgenoten.

Je zou bijna zeggen dat het ministerie van onderwijs er alles aan doet om onze kinderen een slechte opleiding te geven en hun kansen voor een goede toekomst te minimaliseren.

Dat een groot deel daarvan bij de ouders zit komt dan wellicht goed uit.