Gevangen tussen goed en kwaad, kiezen tussen de pest en de cholera.

De Palestijnse zaak is nog nooit zo op de voorgrond getreden als vandaag en als ik soms de Palestijnse zaak bekijk van bij het begin van na WO2 tot op vandaag zijn er alleen maar verliezers, zowel de Joden als de Palestijnen winnen niet langer iets als het huidige conflict nog verder escaleert in een mogelijke hongersnood.

De Gazastrook was voor de terroristische aanvallen van Hamas op 7 oktober nog niet helemaal afgesloten, hoewel streng, er was nog steeds handel en er konden nog steeds hulpgoederen de Gazastrook binnenkomen.

Hoewel veel van die hulpgoederen soms in handen kwam van Hamas terroristen kon de modale Gazan, Palestijn er niets aan doen.

Zijn dagelijks bestaan draait om ofwel de één ofwel de andere te paaien.

Kan iemand zich voorstellen te leven in een gesloten regio waar je steeds onder druk staat om te kiezen tussen of een terrorist die je dagelijks komt bedreigen en waaraan je het voedsel voor je familie moet afgeven of steeds moet klaar staan voor soldaten die pamfletten uit de lucht gooien om te zeggen dat ze voor de zoveelste keer je wijk gaan bombarderen op zoek naar die één Hamas terrorist.

Het letterlijk kiezen tussen de pest en de cholera.

Rubble

Ik heb lang het Israëlische leger en overheid gesteund, maar op dit moment denk ik wel op een kantelmoment te zijn gekomen.

Als ik de beelden zie, dan laat nog weinig aan de verbeelding over.

Sommige inclusief mijzelf stelde vaak de vraag of we compassie moesten hebben met de Duitsers die tijdens WO2 werden gebombardeerd.

Het verschil is wel dat die Duitsers de stad konden ontvluchten.

Een optie die de Palestijnen niet hebben.

En ook al bestaat er een risico op opflakkeren van de Hamas organisatie, toch ben ik van mening dat de Israëlische overheid dat risico moet nemen.

Het kan niet de bedoeling zijn om de overige Palestijnen te gaan radicaliseren door hun geen enkele andere optie te geven, want dat is hetgeen wat er zal gebeuren in een oorlog waarbij zelfs de meest onschuldige burgers geen opties worden gegeven dan te vechten.

Elke zoon of dochter die hun vader, moeder, broer of zus verliest is een potentieel nieuwe Hamas strijder.

Als we andere conflicten bekijken dan is deze oorlog best te vergelijken met de oorlog tussen de USSR en Afghanistan.

Door de onderdrukking van de USSR, de brutale bombardementen en het over dezelfde kam scheren van iedereen als terrorist heeft een ganse bevolking zich gaan organiseren om terug te vechten en is zo de Mujahideen ontstaan.

Oorlog is meer dan alleen het veroveren van land, dat ondervinden de Russen in Oekraïne aan de levende lijven.

Oorlog is ook het winnen van de geest en de harten van de bevolking.

Dat was de reden waarom Amerika meer populair was na WO2 dan de USSR.

De USSR heeft decennialang de landen bezet die ze hebben bevrijd en we weten ondertussen hoe dat is afgelopen.

Precies de reden waarom Oekraïne zo terugvecht tegen het regime Putin.

Door de gruwelijkheden tijdens de USSR en meer bepaald de HOLODOMOR wil Oekraïne nooit meer onder het bewind komen van Rusland.

Terwijl de USA investeerde en terug vertrokken na WO2 en dankzij geld voor heropbouw is Europa geworden tot wat het nu is, één grote groep van mensen van verschillende talen, culturen, geloof en achtergronden die verdraagzaamheid tot een hoger niveau tillen.

Deze strategie zou ook van toepassing moeten zijn voor Palestijnen in Gaza, zorg dat de onschuldige Palestijnen, te beginnen met de vrouwen en kinderen uit het kruisvuur van de strijdende partijen te halen.

Screen vervolgens de mannen, identificeer elke man en geef ze voorlopig een veilige plek waar ze kunnen bouwen aan hun leven en dat van hun familie.

Maak veilige zones waar onschuldige burgers terecht kunnen en niet steeds weer moeten verhuizen en maak een vredespact tussen de Palestijnen en de Israëlische overheid.

Probeer op zijn minst alles voor iedereen verdraagzaam te maken en laat vooral kinderen niet langer slachtoffer worden van geweld veroorzaakt door volwassenen hun later kan radicaliseren.

Zullen Palestijnen en Israëlisch ooit kunnen vredig samenleven? Ik weet het niet, ik hoop het en de tijd zal uitwijzen wat de uitkomst is.

Maar als Vlaming ben ik van mening dat iedereen, ongeacht huidkleur, afkomst, geloof, taal, cultuur enz... Iedereen een plek verdiend op deze planeet.

En mensen mogen gerust elkaar haten, daar is iedereen vrij in. Maar geweld, dat moeten we stoppen, breng ondanks de haat op zijn minst voldoende terughoudendheid op om niet te kiezen voor geweld. Ga steeds in dialoog en probeer elkaar te begrijpen en wanneer je elkaar niet wil of kan begrijpen, laat elkaar dan op zijn minst gerust.

Als we kijken naar de ganse geschiedenis van de regio die teruggaat tot meer dan 3.000 jaar waarbij de Joodse bevolking samen met andere op dat moment aanwezige volkeren verdreven werden door het Romeinse rijk dan zie je dat regio's steeds veranderen.

Dus wie heeft het grootste recht om ergens te zijn?

Persoonlijk kijk ik liever naar wat mensen doen met die regio, wanneer mensen lokaal de landbouw uitbouwen, watervoorzieningen bouwen, wegen, steden en democratisch systeem waar ook anderen zelfs minderheden een stem hebben dan kies ik graag voor die mensen die constructief bezig zijn.

Dat geeft echter die partij geen speciale rechten om hun buur met de grond gelijk te maken bij een conflict.

Hetzelfde geld voor individuele personen die radicaliseren ook al bereiken die soms groepen van enkele duizenden mensen, zelfs dan kan je geen 2 miljoen anderen over dezelfde kam scheren.

Als eenzame burger die helemaal geen macht heeft over de situatie kan ik alleen maar hopen dat het conflict op zijn einde loopt, dat kinderen beschermd worden en dat onschuldige burgers uit het kruisvuur van vechtende partijen worden gehaald.