De BMW 1.100 Royal Touring uit 2001.
- Nico Vansimpsen
- 11 feb
- 5 minuten om te lezen
Voor wie gek is van een analoge 2 cylinder boxer is dit een droom op 2 wielen.
Ondertussen 24 jaar oud, althans diegene die ik de eer heb gehad te mogen berijden en ik moet zeggen wat een leuke rit.
Het is geen Fireblade qua acceleratie maar met zijn 90 paarden tussen de benen is de motor toch behoorlijk snel. Dankzij de 2 cylinder boxer kan men steeds rekenen op meer dan genoeg vermogen op lage toeren, zo goed als onmiddellijk schiet de BMW uit de startblokken en voor je het goed en wel kunt beseffen zit je aan snelheden die je rijbewijs wel eens zouden doen verdwijnen.
Het betere bochtenwerk.
Daarvoor is de BMW 1.100 RT zeer geschikt en in tegenstelling tot veel sportmotoren zoals de R1 en Fireblade kan je dankzij een comfortabele zithouding bochten pikken uren en dagen aan Ć©Ć©n stuk.
Voor de wat meer gevorderde motard zou ik wel aanraden om de bokpikkel of voor sommige de dubbele poot ervan onder halen gezien die in scherpe bochten wel eens het asfalt kan schrapen. Anderzijds kan je die Bridgestone bandjes gerust op de rand kaal rijden.
Geen slokop, maar.
De BMW is ook geen alcoholverslaafde, met een tank van 25 liter haal je makkelijk een 450 km en zelfs meer wanneer men een lekker lange saaie rit op de snelweg doet richting zuiden.
Wat men wel beter in die grote koffers kan steken is een litertje olie om regelmatig eens bij te vullen. Volgens kenners zou dit perfect normaal zijn voor een motor van dit kaliber en leeftijd.
Sportief comfort.
Alle modellen van de RT reeks komen standaard uitgerust met een comfortabel in de hoogte verstelbaar zadel met bijbehoren aanpasbare stuurhelften samen met een in de hoogte verstelbaar windbreker kan men makkelijk meedoen aan wedstrijden zoals de Iron Butt waarbij deelnemer zoveel mogelijk kilometers proberen af te leggen met alle respect voor de snelheidslimieten.
In optie kon men deze modellen ook voorzien van verwarmde handvaten, valbeugels en ook een grote set koffers. Deze laatste optie werd zo goed als altijd genomen.
Niet alleen uit praktische overwegingen maar ook zeker voor het esthetische van de motor. De motor is gewoon mooier met zijn 3 toerkoffers.
Grote liefhebbers.
Wereldwijd was er een grote fan basis voor deze ultieme tourer, hulp en ordediensten waren verzot op deze comfortabele goed uitgeruste tourbuffel. Zelfs het Belgische leger heeft er destijds een groot aantal van gekocht voor hun afdeling van de militaire politie om zo makkelijk kruispunten af te zetten om escorte te rijden.
De BMW-boxer motor maakt ook een heel specifiek geluid wanneer men hoog in de toeren gaat hoewel dat het toerental maar net iets hoger is dan dat van een gemiddelde benzine wagen.
De liefde kan snel over zijn.
Het is goed te verstaan dat men best een liefhebber is van 2 cylinder motoren aangezien deze motoren toch wel bepaalde karakteristieken hebben.
Zo heeft de boxer een zwaar on of effect waarbij men bij de minste draai aan het gas als een raket vooruitgaat maar wanneer men het gas dan weer loslaat hou je best die armen stijf voor je uit, dat koppel bij het optrekken krijg je er gratis bij de-acceleratie.
Wanneer je vanuit stilstand snel wil accelereren hou je ook best rekening met het draai-effect van de motor, bij vol op het gas gaan lijkt de motor zich soms wel letterlijk wil omdraaien.
Dit is een natuurlijk effect bij dit type van motoren.
Door de soms zware vibraties van de motor kunnen er ook soms scheuren ontstaan, vooral achteraan ter hoogte van de bagagedragers zit er een nogal licht buizenframe dat ervoor bekent staat om aan de lassen te breken.
De lucht en olie gekoelde motor is ook niet bepaald een stadsmotor, dit type motor heeft een constante flow van lucht nodig om niet te oververhitten, dus bij veel start stop verkeer in de stad op een warme zomerse dag zou men het wel eens kunnen voorkrijgen dat je een frisse pint (cola) moet gaan drinken om de motor te laten afkoelen.
Een ander klein minpunt dat ik moet geven is dat van de veiligheid.
De motor kan men niet starten wanneer de zijstand de motor rechthoudt.
Gebruikt men de dubbele poot aka bok dan start de motor zonder problemen.
Onderhoudswonder.
Dankzij een cardanas als overbrenging tussen motor en wiel hoeft men nooit een ketting te smeren, de aandrijving ligt in olie wat maakt dat deze amper verslijt maar ook niet echt onderhoud nodig heeft. Hoewel ik persoonlijk wel eens per jaar de cardanolie zou vervangen gewoon voor de lol maar ook uit respect voor de motor.
Wel steeds goed het oliepeil van de motor in de gaten houden gezien deze motoren met deze leeftijd wel eens olie kunnen verbruiken.
Koelvloeistof is er niet aangezien de boxermotor lucht en olie gekoeld is.
De motor is ook nog van een tijd dat er beperkte elektronica in de motor aanwezig was waardoor elke handige Harry zelf zijn eigen onderhoud kan doen.
Simpel maar goed, Duitse degelijkheid.
Het instrumentenpaneel is duidelijk zonder overbodige luxe.
Bij de start gaan er zowat alle lampjes even branden om hallo te zeggen zodat we zien dat ze werken.
Toerenteller en snelheidsmeter zijn mooi analoog zonder al te veel poespas. De toerenteller gaat tot zo een 7.500 toertjes voordat men in het rood gaat, hoewel de motor zonder problemen in de rode cijfers gaat is het bij deze toerbuffel niet aan te raden. Vergeet niet dat deze buffel al meer dan 20 jaar oud is en eigenlijk er ook niet voor gemaakt is om vlot in het rood te gaan.
Dat blijkt ook uit de snelheidsmeter. Bij 240 km/u is de serenate uitgezongen, deze buffel haalt deze snelheid wel rekening houdende dat men op de Duitse Autobahn het beestje vlot tot aan de 200 kph gaat om vervolgens iet wat trager naar de 240 kph te gaan.
De ideale kruissnelheid is echter raar maar waar tussen de 110 en 130 kph, de motor draait dan zo een 5.000 toeren, met het verstelbaar scherm zit men vlot uit de wind en kan men best genieten van de uitzichten terwijl een zachte bries je ogen doen tranen.
Met 3 grote koffers.
De koffers van de RT1100 zijn uitgerust met dubbel handvaten waardoor het plots openvallen van de koffer zo goed al onmogelijk. Ditzelfde systeem beschermt ook tegen diefstal gezien men een sleutel nodig heeft om de 2de handvat te ontgrendelen vooraleer men de koffer kan verwijderen.
Comfort voor twee.
Hoewel men de motor oorspronkelijk heeft ontworpen voor met zijn tweetjes lekker samen te gaan toeren moet men toch rekening houden met het feit dat uren achteraan op een motor zitten niet voor iedereen is weggelegd.
Wie groter is dan een meter zestig moet al behoorlijk zijn benen optrekken en dit voor langere periodes wanneer men op vakantie gaat. Zelfs wanneer men met de rug goed tegenaan de topkoffer gaat zitten is dit niet voldoende om de benen comfortabel in positie te houden.
Daarom zien we steeds vaker dat de dames zelf voor een rijbewijs van de motor gaan en ze zelf comfortabel kunnen mee gaan cruisen.
Dikke pattapoef.
Met zijn vlotte 250 kg is dit geen lichte motor, hoewel men weinig last heeft van het gewicht tijdens het rijden toch moet men al een geoefend rijder te zijn om de motor op een dubbeltje te doen draaien.
Reken er dan ook op dat men best kan werken aan zijn heftechniek bij een eventuele val.
Gekende problemen.
Deze toerbuffel zou niet uniek zijn zonder zijn eigen kwaaltjes.
Waar men wel speciaal moet op letten wanneer men gaat kijken bij dit type motoren van die leeftijd is het groene neutraal lampje dat gaat branden wanneer de motor in neutraal staat.
De sensor verantwoordelijk voor dit gebeuren zit zo goed als in de midden van de motor.
Men zou denken dat de neutrale indicator niet zo een groot probleem zou kunnen zijn was het niet dat je de motor niet kan starten wanneer deze niet in neutraal staat. Het groene neutraal lampje
Opmerkingen